Best goed geslapen. De eerste keer was ik om 12.40 uur wakker. Wat een rare tijd 😕 Later bleek dat de wekker scheef stond en er van opzij nog een lichtje te zien was. Het was dus eigenlijk 02.40 uur. Mooi.
Als het tijd is om op te staan, springen we onder de douche, nou ja, ik ga in bad, want ik hoorde gisteren van Jan dat we in de hut, sorry stateroom, geen bad hebben deze keer. Alleen een douche. Dat is een tegenvaller.
Voor het ontbijt gaan we weer naar de Claim Jumper. Het is niet druk, maar toch weer wat ongeorganiseerd. We krijgen een tafel die in de koude lucht van de deur staat en we verkassen dan ook snel. Jan gaat voor de eieren en ik voor de wafels met fruit. Veel teveel natuurlijk, maar het smaakt wel.
Terug op de kamer ruimen we de laatste spullen bij elkaar, lezen even en gaan tegen 11 uur, check out tijd, in de lobby verder zitten lezen. Zit lekker en het uurtje is zo voorbij.
 |
| De Koningsdam vanuit de lift van het hotel gezien |
 |
| De oude passagiers gaan van boord en wij erop |
 |
| Het ging zo snel dat ik niet eens tijd had voor een scherpe foto |
 |
| Stateroom 5221 |
 |
| Ons eigen balkon, waar we dankbaar gebruik van gemaakt hebben |
De stateroom op deze Koningsdam is ook een aftroom (helemaal achterop), maar lijkt wat smaller dan die op de Oosterdam, al is het moeilijk vergelijken na 2 jaar. De badkamer is in elk geval kleiner en het balkon ook. We installeren ons een beetje en gaan meteen op pad om het schip te verkennen. De Koningsdam is wat groter dan de Oosterdam en ook moderner. Ze vallen respectievelijk in de Pinnacle en de Vista klasse. De Koningsdam is ingericht met een muziekthema en dat betekent in elk geval niet van die kitcherige versieringen 😄. Het principe van de indeling is hetzelfde, maar toch net anders. Er zijn ook 2 dekken meer.
Op de kamer kijken we de verplichte veiligheidsvideo. Later moeten we ons melden op dek 2 bij de Dining Room. Hier wordt alleen de keycard gescand en dan is het klaar. Dat is wel wat anders dan de vorige keer, toen we allemaal tegelijk naar het dek moesten en we daar nog extra uitleg kregen.
We lopen langs de verschillende restaurants naar de Sea View pool en strijken daar even neer op de ligstoelen met een biertje in de zon. Vakantiedag is een feit. Ondanks dat het maar 16⁰ C is, is het er heerlijk. Heel in de verte zien we de vuurtoren van Point Loma in de mist. |
| Sea View bar, dek 9 |
 |
| Holland Amerika vaart onder Nederlandse vlag |
 |
| Point Loma Lighthouse in de verte in de mist |
 |
| Zicht op San Diego vanaf het schip |
 |
| Dit was ons hotel |
 |
| De Lido pool, ook op dek 9, maar dan voorop |
 |
| Gelato ijsboer. Niet bij de prijs inbegrepen |
 |
| De Lido pool vanaf dek 10 gezien |
 |
| Pizza's wel bij de prijs inbegrepen |
 |
| Buurman museumschip USS Midway |
 |
| De Dining Room, waar we nooit gegeten hebben |
 |
| De Orange Club, waar we meestal gegeten hebben |
 |
| Het Atrium |
 |
| De Rolling Stone Rock Room |
 |
| De Billboard on board |
 |
| Het casino |
 |
| Vanaf dek 3 zicht op de BB King Blues Club op dek 2 |
 |
| Aziatisch restaurant Tamarind |
Dan even terug naar de hut om de koffers uit te pakken en weer naar boven, want om 5 uur begint de Sail Away Party en om ongeveer kwart voor klinkt de scheepshoorn 3x, gaan de trossen los en bewegen we langzaam van de kant af om de draai van 180⁰ te maken richting open zee.
Special drink is de margarita die ik natuurlijk probeer. Zonder het zout is hij heerlijk. De muziek is leuk, het team wordt voorgesteld, er is een cocktailwedstrijd tussen Erin, de cruise director, en een van de barmannen. Er wordt gelinedancet, we krijgen een hapje en het is gezellig. Het duurt niet lang, een half uur, en de ondergaande zon geeft mooi licht. |
| Daar gaan we |
We gaan vanavond in de Orange Club eten. We moeten even wachten, want het is vol, maar we krijgen een glas welkomstchampagne. Het gaat sneller dan verwacht en het eten is niet spectaculair, maar zeker niet slecht. We kiezen voor Mexicaans met het oog op de bestemming. Het menu in de Orange Club is hetzelfde als in de Dining Room, maar met 1 extra keuze voor het hoofdgerecht. We proberen te verzinnen hoe we vanavond wakker kunnen blijven, maar bedenken dan dat we natuurlijk naar de Billboard on Board kunnen gaan. Er wordt verteld dat vannacht de klok een uur vooruit gaat en dat er met het ontbijt rekening mee gehouden wordt.
 |
| Orange Club |
We waren op de Oosterdam zo fan geworden van Meaghan en Gabe dat we het een beetje spannend vinden wie die grote schoenen moeten vullen. Het blijken Nick en Emma te zijn. Ze lijken wel een klik te hebben, maar we vermoeden dat ze nog niet zo lang samenwerken. Hij kan een beetje zingen en goed pianospelen. Zij wat minder, maar zeker niet slecht, de piano, en ze compenseert het met enthousiasme en ze is grappig. Geen toppers, maar zeker entertaining. We vallen halverwege de 2e show binnen en vinden eerst alleen een staanplaats. Op een gegeven moment gaan er 2 mensen weg en dan nemen wij die plaatsen in.
Als ze pauze hebben is de Rolling Stone band aan de beurt. Die zitten aan de andere kant van de gang en we maakten ons al zorgen dat het een kakofonie aan geluid zou worden als ze tegelijk speelden, maar dat is gelukkig dus niet aan de orde. Het is een 5-mans band met echte langharige rockers die stevige hardrock spelen. Goed, maar wel veel lawaai. We gaan ze later echt waarderen, maar genieten van hun muziek vanuit de Billboard en dan is het precies goed.
Als ze klaar zijn gaan we weer naar de Billboard waar de verzoeknummershow aan de beurt is. Een van de obers staat enthousiast Aladin, Aladin, met zwaar Aziatisch accent te roepen en hij krijgt zijn zin. Als ook deze show afgelopen is gaan we naar boven en naar bed. Hebben we het zomaar tot 12 uur uitgehouden. Nou ja, officieel tot 11 uur natuurlijk 😉
Volgende dag
