 |
| Boegcamera |
Nog 1x wakker worden in het enorme bed en dan zien dat we al aan de kade van San Diego liggen, nog 1x douchen en afdrogen met de voor mij veel te grote handdoeken; ik moet altijd moeite doen om ze van de grond te houden, en nog 1x ontbijten in de Orange Club.
Het is een wat beperkter keuzemenu dan normaal, maar dat geeft niet. Rosanna komt nog even langs om gedag te zeggen en zegt dat, omdat wij back to back, de hele 24 dagen dus 2 cruises aan elkaar, gedaan hebben, er toch een band ontstaan is. Als we uitgegeten zijn, wil ik graag nog even afscheid nemen van Elena en bedanken, maar ze is met een andere tafel in gesprek, dus raak ik haar arm even aan om te zeggen dat we wel even wachten, maar ze kijkt me aan met natte ogen en omhelst me. Het raakt me. Bijzonder hoeveel je zonder woorden kunt zeggen. We gunnen haar alle goeds en we zullen haar missen.
De groep lime, de onze, is omgeroepen, dus we kunnen van boord. Nog even boven de laatste spullen halen en dan voor de laatste keer via Gangway A naar de security om de keycard te laten scannen en nu dus definitief uit te checken. Bye bye Koningsdam. We verwachtten nog douaneformaliteiten, maar een gezichtsscan is genoeg en dan kunnen we naar de koffers die Jan binnen een paar seconden gevonden heeft. Sneller dan ik een fatsoenlijke foto kan maken.
Buiten staan voldoende taxi's klaar en een ervan dirigeren we naar 1120 W Laurel St., maar helemaal precies daar zet hij ons er niet uit. Even zoeken en dan zegt Maps, wat een gedoe hebben we toch steeds met internet 😠, dat het 1 minuut lopen is. Ok, dat is te doen. Wel bergaf en met op hol slaande koffers arriveren we bij Hertz om 08.49 uur. We kunnen deze keer niet kiezen, maar krijgen een lichtgrijze Jeep Compass, de 3e deze reis, voor de komende 5 dagen. Hij heeft 4753 mijl gelopen en zal er samen met ons nog 379 bij doen.
Eerst gaan we naar Balboa Park. Dat is niet zo ver, ruim een kwartier als ik het me goed herinner. We kunnen makkelijk, en gratis, parkeren. Het weer ziet er goed uit, maar de temperatuur blijft achter bij wat we de afgelopen tijd gewend zijn. Als we er aankomen is het maar 10⁰. Het was om 11.39 uur 15,5⁰ en dat zou het de hele dag blijven.
We hebben nog geen kaartje en dus geen idee waar we heen moeten. Bovendien is het nog vroeg en erg stil. We vinden de visitor information, maar die gaat pas om half 10 open. Niet zo erg, want voor die tijd vergapen we ons aan de prachtige gebouwen die in 1915 voor de Panama - Californië tentoonstelling en in 1935 is er een tweede gehouden. Het zijn gebouwen in Spaanse stijl met uitbundige versieringen. Echt heel mooi. Het is hier heel groot, dus je kunt aardig wat lopen.
Om half 10 zijn we de eerste klanten in het visitor center en een mevrouw geeft uitgebreide uitleg bij het plattegrondje. Dat gaan we echt niet allemaal halen vandaag. Daarnaast, Balboa Park is gratis, maar en zijn 18 musea en die moet je wel betalen. Zo heb je er o.a. het Comic-con museum, het Air and Space museum, Museum of Photographic Arts, het San Diego Railroad museum en het San Diego Natural History Museum, maar ook een Japanse tuin. De botanische tuin daarentegen, die in een prachtig gebouw met een heel bijzonder houten dak zit wat niet lang geleden is gerestaureerd, is dan wel weer gratis. Het gebouw is ruim 2 jaar dicht geweest en niet lang geleden heropend . Zijn we tenminste ook eens ergens op het goede moment 😂. Het is inderdaad heel mooi. Mooier dan de planten die erin staan eigenlijk.
 |
| De botanische tuin |
Buiten staat een muzikant en in de vijver ervoor zitten schildpadden. Nu liggen ze op de rand, lekker in de zon. Hierna wandelen we verder rond en kijken in de Palmentuin, waar 100 verschillende soorten palmen zouden staan. Niet geteld. Wel hebben we gezien dat er toch ook heel bijzondere staan. Met echt gigantisch grote bladeren. We hadden al eerder palmen gezien die bovenaan een lang glad groen stuk hebben, tussen de kroon en de stam. HIer is een blad afgevallen en nu zien we hoe het in elkaar zit. Een soort halve koker van bijna rubberachtig materiaal dat dus als een blad van de boom valt en een vers groen stuk/blad achter laat. Weer een mysterie opgelost.
 |
| Het rubberachtige, kokervormige blad van een palm |
Na een uur of 2,5 rondwandelen vinden we het genoeg en gaan we naar de auto, die Jan natuurlijk zonder problemen weet te vinden. In een minuut of 10 rijden we naar Old Town San Diego SHP. Ik had een half pretparkachtig beeld ervan, maar het is een "historisch" wijkje met oude gebouwen die zijn verplaatst en een heel groot middenterrein met grasveld en een grote boom. Wat verderop een stuk met winkeltjes en eetgelegenheden. Het ziet er leuk en kleurrijk uit. Blijkbaar is in de winter niet alles open, want ik had gelezen dat je ezels kon aaien en dat er een rijtuigmuseum is, maar dat stuk is dicht.
We zijn hier ongeveer 45 minuten bezig en besluiten om niet meer terug te gaan naar het Gaslamp District. Dat valt steeds tussen wal en schip blijkbaar. Moeten we er nog een keer naartoe 😇😂 Liever gaan we op ons gemakje, nu het nog licht is, richting LA rijden. Tenslotte krijgen we nog dagen stad en veel mensen.
Het blijkt een goede keus. Een stukje overlapt met wat we op de heenweg gedaan hebben, waar we gewandeld hebben en verder is het nieuw. We rijden eerst over Historic Route 101, dan een stuk snelweg, maar Jan ziet een bord Pacific Hwy 1 en dat lijkt hem leuker. Dat is het ook, maar er zijn wel 483 stoplichten, die meestal op rood staan. We komen langs bekende stranden als Laguna Beach, Newport Beach, Sunset Beach. Het ziet er allemaal heel Californisch uit in het zonnetje. De huizen zo dicht aan de kust zullen wel een vermogen kosten.
Aan Lakewood Blvd in Downey zien we een hele oude McDonald's. Deze heeft een prachtige oude reclame buiten staan met nog een enkele boog en dus niet de M van tegenwoordig. We staan bij het stoplicht en ik kan helaas niet ook de voorkant van het gebouw op de foto zetten. Het blijkt de oudste McDonald's te zijn die nog in bedrijf is.
 |
| Van internet |
We lummelen wat, lezen wat en moeten nog op zoek naar wat te eten. Het lijstje in de informatiemap geeft niet heel veel bijzonders aan. In een hamburger hebben we geen trek en tenminste 2 restaurants bestaan niet meer volgens internet. Jan vindt een Sizzler op 10 minuten afstand en die gaan we proberen. Vanuit het hotel moeten we linksaf met de auto, maar dat is niet te doen, oversteken, dus gaan we eerst naar rechts en keren iets vererop.
