Gisteravond al en nog steeds is het een behoorlijke wiebelboot. Die dooie kapitein doet nooit een mededeling meer dan strikt noodzakelijk, dus of het weer of de stroming of zo veranderd is, kunnen we alleen maar raden. Er zijn geen schuimkoppen op het water, dus erg waaien doet het niet.
Zoals gisteren aan Elena beloofd, ontbijten we in de Orange Club; vanavond kunnen we immers niet, want dan zitten we in de Pinnacle Grill. Maar eerst via de Lido pool, want het housekeeping team heeft daar de Koningsdam Animal Zoo van handdoeken gemaakt. Heel knap gedaan weer.
Het ontbijt is gezellig. Zoals vaker gaat het mis met mijn melk en weer heb ik 2 glazen voor me staan 😂 Praatje met die ober en met die. Flapoor trekt zijn beste Nederlands uit de kast, wat helaas onverstaanbaar is, maar het is zo aardig. Een andere ober vindt dat we gewoon aan boord moeten blijven voor de volgende cruise, waarop ik vraag of hij dat dan betaalt. Maar we mogen wel bij hem in zijn hut. Moeten we alleen wel staand slapen, want het is maar klein 😂.
In de verte zien we een schip. Dit is pas het 2e schip dat we zien. Vanaf ons balkon zie ik met de zoom van het fototoestel dat het een containerschip van MSC is.
Jan zijn horloge is toe aan wat stroom, dus we gaan naar de hut waar we de GoCity pas voor Los Angeles na de cruise aanschaffen. De wandeltour naar het Hollywoodsign die we hadden willen doen kan niet. Tijdelijk gesloten. Dan maar wat anders verzinnen. Gaat vast lukken om die 5 dagen, was eerst 4, maar we vliegen een dag later, vol te krijgen. Als we dinsdag van boord gaan doen we eerst San Diego nog en rijden 's avonds naar LA.
Het dagelijkse bericht van Arno: nog ongeveer 330 mijl te gaan, windkracht 4-6, 17 of was het 15⁰?, 2800 m. diep. Morgen om ongeveer half 12 komen we in Ensenada aan en tegen die tijd kunnen we ook zeevogels als fregatvogels en boobies zien. Spoiler alert: geen van beide gezien. Een booby is een Jan van Gent met blauwe voeten.
Bij Mexico wordt het ondieper en als we dichterbij komen, vanaf morgenochtend half 10 ongeveer, zal het schip gaan rollen door de stroming. Doet het dat nu niet soms??😕 Maar hij zegt ook dat het morgen 14⁰ wordt i.p.v. de 12 die Erin voorspelde en dat is dan wel weer leuk.
We gaan shoppen met het boordtegoed. We hebben nog ongeveer $150,-. 2 t-shirts, een trui voor Jan, 2 soepkommen en 4 grote knijpers om je handdoek aan je stoel vast te maken zodat hij niet wegwaait. We moeten $2,32 bijbetalen. Hierin is ook de toeslag voor de kreeftenstaart vanavond in de Pinnacle Grill al meegenomen.
 |
| De showtrap |
 |
| Het Atrium |
 |
| Cake me away! Een deel van de prachtige taarten vanmiddag in de Lido |
We nemen in de Lido een drankje. Op het grote scherm is weer American Football en dat klinkt weer gezellig. We hebben geen honger, dus we nemen later wel wat. Ik probeer bij de bar Dexter te omzeilen, want hij verdunt de Mango smoothie met spuitwater en de anderen niet. Gelukt! Terwijl we hier zitten komt de parade van Lido personeel langs, zwaaiend met servetten en een, waarschijnlijk Indonesisch, afscheids- of bedanklied zingend. De meesten vinden het leuk en genieten ervan alsof ze de sluiting van de Olympische Spelen meemaken, maar er zijn er ook die liever ergens in een hoekje zouden zitten nu 😄
Om half 2 begeven we ons naar de World Stage voor de presentatie van de historie van HAL: Holland America Line's Origine Story, waar het niet druk is. Deze hadden we op de Oosterdam al gezien, maar ik vond het heel interessant, dus ik wilde nog wel een keer. Het was er wel koud, dus na afloop naar 5221 om een vest aan te doen en op te warmen.
We zijn "vrij" tot een uur of half 6, dan moeten we, dressy, weer in de World Stage zijn voor de nieuwe show van de Step One Dance Company. 10 voor 4 bericht van Erin: "doordat er teveel motion of the ocean is, is de dansshow van vanavond i.v.m. veiligheid afgelast en doorgeschoven naar morgen als we rustig in de haven liggen". Eens kijken of we dan al terug zijn, maar waarschijnlijk wel, ons kennende. En met wat geluk is het dan ook minder druk.
Omdat we nog steeds niet geluncht hebben, anders dan een paar dropjes, gaan we om half 5 naar de Lido pool om wat te drinken en een frietje te bestellen. Het is hier erg rustig en dus zijn er meer dan genoeg fijne stoelen om uit te kiezen. Achteraf dom, vooral dat we het dagelijkse programma niet goed gelezen hebben, want om 4 uur was Meet the Artist Billboard on Board. We hadden het wel leuk gevonden om wat meer over Bryan en Mel te horen, maar eigen schuld.
Na de frietjes gaan we naar de kamer om onze dressykleren aan te doen en naar de eerste show van B&M te kijken, die vanmiddag niet zo vroeg: 18.45 uur is, dus als het afgelopen is gaan we snel naar de Pinnacle Grill voor het diner.
We nemen weer de beroemde Clothesline Candied Bacon, ik de filet mignon en Jan de ribeye allebei met extra toegevoegd een kreeftenstaart die door de ober aan tafel ontleed wordt. Toe gaan we voor de Not so Baked Alaska, die nog dezelfde afmetingen heeft als de vorige keer, dus hadden we er beter een kunnen delen, dan hadden we nog genoeg gehad. Het smaakte allemaal weer uitstekend. Tegelijk met het dessert krijgen we ook macarons. Niet helemaal duidelijk wat daar de gedachte achter is. Ja, dat je ze opeet, maar dat gaat hem niet worden, want we zitten nokkie, nokkie vol.
 |
| Best veel voor 1 persoon |
We missen ondertussen de 2e show van Bryan en Mel en dat is jammer, want het is Broadway en we denken dat Mel dat heel goed kan. Wie weet zingt ze Popular nog wel een keer, maar je kunt helaas nog steeds maar op 1 plek tegelijk zijn. Wel zijn we precies op tijd voor de laatste show en de Billboard is weer helemaal vol. We vinden nog een, weliswaar beetje onhandig plekje, maar we zitten.
Na afloop gaan we naar de kamer waar we nog een aflevering van Yellowstone kijken en gaan slapen. Morgen weer aan land!